03 dec 2005
Twentsche Courant Tubantia; 3 december 2005, door Frank Timmers
Hengelo – Wethouder Kok beloonde oud-eigenaar Leusink voor het behoud van werkgelegenheid. Dit blijkt uit het dossier ‘Prowi’ dat de gemeente op verzoek van deze krant heeft laten samenstellen op basis van de Wet openbaarheid van bestuur.
Maart 2002 verkochten eigenaren H. Leusink en H. Crans het interieurbedrijf Prowi aan de Chopinstraat aan G. Korver voor 8 miljoen gulden. Toen die in juli niet in staat bleek een openstaand bedrag van een miljoen te voldoen, vroegen Leusink en Crans het faillissement aan.
Prowi en bijbehorende bedrijven gingen september 2002 failliet. Curator W. Haafkes liet de onderneming doordraaien. De oorspronkelijke eigenaren kochten in mei 2003 het onroerend goed terug voor 220.000 euro.
De spectaculaire waardedaling kwam door het bij de verkoop wegvallen van een saneringssubsidie die eerder met de overheid was overeengekomen. Grond en grondwater zijn sterk vervuild.
Het Prowi-dossier laat zien dat de gemeente de gunstige afspraak voortzette met Leusink en Crans, maar Haafkes niet inlichtte. Dat leidde uiteindelijk tot een aanklacht tegen wethouder Kok en een bestuurlijk juridisch medewerker van de afdeling Bodem van de gemeente, vanwege oplichting en valsheid in geschrifte.
29 november 2002 meldt Haafkes zich bij de gemeente. Er is een overnamekandidaat en hij wil weten of er voor een nieuwe eigenaar een gunstige saneringsregeling is te treffen, zoals die heeft bestaan en waarbij de eigenaar slechts 300.000 gulden (een fractie van het geheel) hoefde te betalen.
Er volgen gesprekken, maar de gemeente houdt de boot af. 24 februari 2003 schrijft de gemeente dat eerdere afspraken ‘niet automatisch overgaan naar eventuele kopers van het perceel’. Bovendien kan de sanering duurder uitpakken dan in het verleden gedacht en betreft de oude afspraak niet het hele gebied. ‘Kosten die de gemeente maakt voor het saneren van de andere percelen kunnen achteraf worden verhaald op de huidige of toekomstige eigenaren’, aldus een brief van het hoofd van de afdeling Bodem, namens het college van B en W.
8 april gebeurt er iets vreemds. Prowi Interieur krijgt ter attentie van de overnamekandidaat en oorspronkelijke eigenaar Leusink twee brieven van de gemeente. De ene is vrijwel een kopie van de februari-brief aan de curator, maar de tweede staat daar haaks op. Hetzelfde hoofd van de afdeling schrijft dat de gemeente bereid is een soortgelijke (gunstige, redactie) afspraak over de sanering te maken ‘met u en uw medefinancier’. Als reden wordt aangegeven ‘omdat wij uw hulp aan het bedrijf en de daaruit voortvloeiende impuls aan de werkgelegenheid in Hengelo waarderen’. Vergelijkbare informatie gaat niet naar de curator.
28 mei vindt de verkoop van het onroerend goed plaats aan HeHe B.V. die Leusink (Hendricus) en Crans (Hendrikus) diezelfde dag inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Ook op die dag stuurt de gemeente de brief met de gunstige saneringsafspraak naar HeHe B.V. Dan blijft het stil tot juni 2004, als de sanering dichterbij komt.
Leusink schrijft met pen een briefje aan de genoemde bestuurlijk juridisch medewerker van Bodem waarin hij verzoekt de brief van 28 mei 2003 aan hem persoonlijk te richten ‘omdat de B.V. vorm te veel administratieve rompslomp met zich meebrengt, o.a. Jaarrekeningen maken, jaarrekening deponeren bij de K.v.K enz’.
Dat briefje wordt 28 juli 2004 door het hoofd sector Regulering Leefomgeving namens het college van B en W bevestigend beantwoord. ‘De verdere correspondentie inzake de bijdrage in de saneringskosten met betrekking tot de op handen zijnde sanering van (..) Chopinstraat 10 zal niet meer naar HeHe BV geschieden maar naar bovengenoemd adres (het privé-adres van Leusink). Dit betekent dat de afspraken die in onze brief (..) van 28 mei 2003 zijn verwoord, nu op uw naam staan’.
Het is dan inmiddels twee jaar na het faillissement. Curator Haafkes heeft het dossier nog altijd niet gesloten, onder meer omdat hij onder druk van de ING Bank jaagt op het geld dat Korver nog moet betalen. Uit angst dat hij zou worden kaalgeplukt, heeft die z’n spullen verkocht en is hij het land uit gevlucht. Nog steeds houdt Korver zich ergens in Turkije op.
Er komt een internationaal opsporingsbevel, dat begin dit jaar tot succes leidt. Korver wordt rond februari op Schiphol aangehouden en ook enige dagen vastgehouden. Daar bij het vliegveld komt het tot een gesprek met Haafkes, die ziet dat er bij Korver niet veel te halen valt. In die tijd ook ontdekt Haafkes dat de gemeente afspraken heeft gemaakt die kennelijk voor hem verborgen moesten blijven en die hem, maar vooral de hypotheekverstrekker ING Bank benadelen voor ongeveer een miljoen euro.